www.piparampa.fora.pl

Kamlot

Powiedzcie mi, jak radzicie sobie z czasem?
Czy też macie tyle rzeczy do roboty? Bo jak dla mnie doba ma zdecydowanie za mało godzin an to wszystko..

Nie cierpię pośpiechu, a zazwyczaj żyję ciągle próbując wszystko szybko załatwiać i wszystkim się zajmować.

Moje pasje, znajomości, przyjaciele, szkoła (tak, w tym roku się uczę, chyba) kobieta, zwykłe przyjemności typu anime, gry itp.

Z gier np całkowicie musiałem zrezygnować, podobnie z pewnych znajomości.. uważam że każdy człowiek jest warty uwagi i poświęcenia dla niego czasu, ale wszystkim nie umiem dogodzić..

Wiem że są ludzie, którzy poświęcają przyjaciół dla pasji, oraz tacy którzy poświęcają pasje dla przyjaciół.
Myślę że są też tacy, którzy umiejętnie to łączą.
Jak stać się kimś takim?

Khaes

"Ty masz zegarek, a ja mam czas" Smile

Ja mam wręcz odwrotnie właściwie... Również tonę pod natłokiem różnych spraw, ale zbyt często mam wrażenie że trwonie czas na różne bezsensowne czynności - wniosek jest prosty. Poświęcaj czas temu co dla Ciebie ważne i w czym się spełniasz. Reszta to margines.

thepyrko

Ja mam dokładnie na odwrót. Nie wiem co robić ze swoim czsasem. Jakoś nie pochłaniają mnie moje zainteresowania na tyle, że nie wiem kiedy się tym zająć. Żyje sobie po prostu tak, że wole poświęcać swój czas na rozrywki i inne czynności które mi sprawiają przyjemność.
Oczywiście moje zainteresowania są przyjemne ale nie zawsze mam na nie chęci. Aktualnie doszła mi praca więc pewnie się to drastycznie zmieni i po za spaniem i wieczornym przesiadywaniem przy kompie, resztki mojego życia towarzyskiego spłoną.
Pewnie to jest zasługa tego, że albo mam niewielu przyjaciół albo tego, że się oni już przyzwyczaili, że jestem raczej przyziemnym człowieczkiem.
Ale w sumie dobrze mi z tym. Raczej nigdy nie byłem towarzyszki a jeśli już to aż do bólu (albo mi się tak wydaje). Raczej wole oszczędzać swoim znajomym swojej obecności i żyć sobie w swoim małym świecie w którym jestem ważny tylko ja i nie narażać nikogo na swoje pomysły Razz

.

Shinyuu

Ja mam zjechaną psychikę i nie potrafię być sama. Ponieważ tego nie potrafię, zapełniam sobie życie tak, aby na każdą chwilę mieć zajęcie i nie pozostawać sam-na-sam ze sobą. To dosyć frustrujące, że w zeszłym roku akademickim starałam się zrobić wszystko co mi tylko zaproponowano, żeby jakoś te puste godziny zapełnić, a i tak się nie udało. Zajęcia w szkołach dla dzieci, koło naukowe, pisanie scenariuszy, program "Starszy brat - starsza siostra" do tego oczywiście codziennie zajęcia, aż z nudów zaczęłam się uczyć i umieć dosłownie wszystko, poza tym codziennie wyczekiwałam na telefon od kogoś znajomego, czy może ktoś by miał ochotę na piwo - ale nie, nie codziennie ktoś miał, maksymalnie 2-3 razy w tygodniu gdzieś imprezowałam. Z chłopakiem spędzałam tylko jeden dzień w tygodniu, ale i tak nie miałam co robić, bo gdy tylko wracałam do chaty ogarniało mnie poczucie niemocy i lenistwa, nic mi się nie chciało, i się snułam bez celu po chacie, zazwyczaj coś oglądając lub skrobiąc na necie. I teraz Ty mi Kamlot odpowiedz - dlaczego tak? Starałam się, ale i tak mi było nudno w życiu. Problem odwrotny. A co będzie teraz?

Josi

mi czas przelatuje przez palce. mam strasznie dużo pracy a wieczorem kolo 23 orientuję się ze jedyne co zrobilam to zjadłam obiad i sprawdziłam plan lekcji na jutro. na dodatek ciągle chodzę niewyspana przez co cały czas choruję, przez co mam strasznie dużo nadrabiania, ale w koncu tego nie robie a jak nie robie tego co miałam zrobić wczesniej to nie robie tez tego na bierząco i w koncu nie robie nic. i nie mam zadnych pasji wiec wlasciwie wegetuję sobie jak warzywo. nie mam na nic czasu a jednoczesnie nic nie robię. to jest bez sensu. dlatego też próbuję róznych rzeczy zeby dowiedziec sie co tak na prawde lubię ale na próżno. czas to narzędzie tortur ;F

Nartus

Czasami poruszam sie z 2c, to rozwiazuje wszystkie problemy.

Shinyuu

ja mam wrażenie że to internet zabiera dużo czasu. zróbcie sobie przymusowy dzień bez internetu. ale nie taki, że i tak byłby zajęty bo akurat macie mnóstwo roboty. tylko jakiś zwyczajny dzień, może weekendowy. i sprawdźcie ile z tego czasu wam zjadało pisanie postów na forach, pogaduszki na komunikatorach, łażenie po fotoblogach, różniastych stronkach i kontach itp. jak tak zrobiłam, to właściwie okazało się że mam mnóstwo czasu :p

thepyrko

Kamlot

Shinyuu

Nartus

thepyrko

Baalu

Fonika

Osobiście potrafie połączyć swoje pasje z życiem codziennym ale tylko do pewnego stopnia
Gdy chcialam być już naprawde kimś przez 2 lata nie miałam kontaktu z rzeczywistością poza ludźmi z tego otoczenia (jeździłam konno ;])
I tak naprawde... uważam że zerwanie znajomości dla pasji jest warte poświęcenia... w końcu zostają jeszcze ludzie którzy jarają się tym co ty - większej ilości nie potrzeba
Sama w życiu bym nie zrezgynowała gdyby nie to że nie mam kasy... w zeszłym roku jeszcze się jakoś ciągło ale w tym to już totalna porażka :<

Shinyuu

Baalu, czemu masz dwie szkoły?

Kamlot

Shinyuu

Ej ej, nie unoszę się Very Happy

Kamlot, pamiętaj że ja piszę w ekspresyjny dość sposób, ale nigdy się nie unoszę, cieszyłabym się gdyby ludzie o tym wiedzieli, bo często czują się przeze mnie atakowani, a tak wcale nie jest :<

No ale, przechodząc do rzeczy - moje zajęcia to jest moja pasja, tak się składa że zażarcie bronię swojej decyzji, dotyczącej kierunku studiów (głównie przed ojcem, ale i przed innymi osobami). Wiem że to jest moje przeznaczenie i w żadnej innej roli siebie nie widzę. Chyba to mnie tak wyróżnia od innych studentów i chyba właśnie dlatego ciągle mi mało wrażeń... bo jeżeli robię coś z pasją, to nie zdołam się tym przesycić Wink

Zresztą wydaje mi się, że trudno byłoby malować torbę albo lepić breloczki jeśli by się do tego nie czuło zacięcia Very Happy

No ale czekam na początek października, bo czuję że to będzie skok w głęboką wodę. Poczekaj aż sobie miesiąc postudiuję, i wtedy jeszcze raz zapytaj mnie o zdanie na temat czasu... czuję że będzie kompletnie inne XD

Baalu

Mam dwie szkoły, bom uczennica państwowej szkoły muzycznej, joł.

thepyrko

Kamlot

W takim razie ja mówię o przyjaciołach. ;]
Nie nadkładamy sukcesu nad nich.